Wanneer is het goed genoeg? Het gaat natuurlijk om winnen in voetbal, nietwaar? En als je niet wint, dan toch een punt pakken. Als je dat als uitgangspunt neemt, dan was het niet goed genoeg zaterdagavond op de plek waar Rita Berlaar ooit furore maakte. Toch maar even nuanceren, die stelling. Nu huist er Lyra-Lierse en dat is een uiterst mooie ploeg. Op dit niveau een topploeg, of nog beter: de topploeg, met navenante middelen. Ze dulden nog even het beresterke Hoogstraten naast zich maar rekenen erop dat ze die straks ook netjes zullen afschudden.
Als je dit allemaal weet, dan mag je trots zijn dat Diegem de sterke leider uit alle poriën heeft doen zweten. Op een erg natte, maar voor de rest uitstekende grasmat, voetbalde groenwit gezwind mee. De thuisploeg zocht naar openingen, vond ze zelden, en hoedde zich zichtbaar voor de venijnige prikken van hun gasten. Doelman Sterkens moest in de beginfase twee keer zijn best doen om Deflem en Mauen van een doelpunt te houden, voordat hun sterke voorhoede het even overnam en een attente Atheba twee maal tot prima ingrijpen dwong.
Maar de mooiste aanval van de eerste speelhelft was voor Diegem. In een paar balwisselingen Deflem vrij op links, perfecte voorzet naar de goed loskomende Egerickx en dito afwerking van de Diegemse spits. Op minuut 35 stond Diegem voor op het veld van de leider en die was, met het einde van de periode in het achterhoofd, zichtbaar verstoord. Diegem daarentegen trok goedgemutst de kleedkamers in.
Het moet gezegd, in de tweede speelhelft slaagde Lyra-Lierse erin om toch nog een versnelling hoger te schakelen. Diegem werd bij momenten achteruit gedreven en moest alles uit de kast halen om de gaten dicht te blijven lopen. Het kon in die periode ook rekenen op een sterke Atheba die vooral bij de harde schuiver van Peffer een geweldige reactie had. Maar de minuten tikten voorbij en de felle aanvalsdrift van de Lierenaars liet ook ruimte aan Diegem. Een kopbal van Bautmans en een doorbraak van Deflem die twijfelachtig door de linesman afgevlagd werd, dreven de match naar het point-of-no-return, waarop de titel boven dit stukje slaat.
De Diegemse staf had de moegestreden Egerickx net vervangen door de debuterende Aaron Sulejmani. Het nieuwste talentje van de jeugdafdeling werd vrijgespeeld op links en trok vastberaden richting Sterkens. Wat als.. zijn prima plaatsbal niet op de binnenkant paal maar tegen het net zou beland zijn? Dat weten vriend en tegenstander maar al te goed. Feit is dat bij de volgende aanval Schaessens een doorgekopte voorzet van Weuts kon binnenschuiven, waarop de wedstrijd definitief kantelde.
Het is al zo vaak andersom geweest maar nu moest Diegem zich in de laatste tien minuten toch gewonnen geven. De hoofdrol hierbij werd gespeeld door een ander jeugdtalentje van KDS. “Onze” Jason Adesanya zette zijn eerste voetbalstapjes in Diegem en verzilverde zijn jeugdopleiding met een mooi traject tot in de Pro League bij SK Lierse en KV Mechelen. Hij kopte de voorzet van Weuts door bij de gelijkmaker en scoorde nadien zelf met de kop de winner. Allez vooruit, het weze hem gegund… De overbodige penaltygoal van Peffer in de laatste minuut dikte tenslotte de uitslag veel te fel aan.
WDB
Als ik het 1 tegenstander gun, om tegen ons te scoren ,dan is het wel den Jason! Ik heb hem als kleine snaak weten beginnen bij ons en toen was het al een krak ! Maar nog meer waardeer ik hem ( alsook zijn ouders) als een heel fijn en aangenaam persoon !Met zijne pa( de Vic) heb ik ook buiten het voetbal mooie momenten gekend ! Als je dit kunt lezen Jason ,succes verder en de groeten aan je ouders !