Na een blik op de uitslagen van zaterdagavond steeg de spanning in de Diegemse rangen. Met een overwinning thuis tegen het iets hoger gerangschikte Bocholt VV. zouden we een gouden zaak doen! “Zouden” is een woord dat ferm wringt, het impliceert immers dat het niet gebeurt. Dat er op zijn minst voorwaarden aan verbonden zijn opdat het realiteit wordt. Te vergezocht? Ja, natuurlijk, een verklaring willen vinden waarom een wedstrijd die voor het grootste deel in het voordeel van Diegem verloopt maar die eindigt in een sof.
Het was knap om te zien. Diegem greep de tegenstander volgens de richtlijnen naar de keel. De Limburgers die in balbezit kwamen werden meteen opgejaagd, en veroverde de eerste jager de bal niet dan stond de tweede al klaar en zo nodig een derde. De Bocholtse techniciens hadden het gevoel in gevangenisplunje te voetballen. Zelfs het vervolg mocht gezien worden, want eens in balbezit ging het meestal snel vooruit en enkele uitbraken drongen ver door. Zo swingde de jonge Beni Mpanzu een paar keer zijn tegenstander voorbij over links en liet de alarmbellen afgaan bij de tegenstander. Met enkele hoekschoppen of vrije trappen als resultaat die voor veel onrust zorgden maar telkens op ‘net niet’ strandden.
En toen kwamen ook de echte kansen. Drie knappe combinaties resulteerden in evenveel mogelijkheden om uit te halen maar de goal viel niet. De bal een laatste keer goedleggen of nog een extra dribble erbij in de zone van de waarheid is zelden een goed idee. Twee keer werd er wel op doel geschoten: Deflem deed het knap maar keeper Werteleers had een weergaloze save in huis en Mpanzu schrok net iets te veel van de mogelijkheid en schoot de bal hard over het doel, over enkele jaren legt deze jongen de bal netjes weg, zeker weten.
Voor de goede orde moeten we ook enkele kansjes voor Bocholt vermelden maar daar was er maar één echt dreigend van: Bertjens mikte naar de opening tussen de benen van Michiels maar die bracht redding. En dus ging de rust in met de nul-nul nog op het bord en daar mochten vooral de bezoekers tevreden mee zijn. Want een voorsprong voor Diegem zou verdiend geweest zijn, alweer ‘zou’…
In de tweede helft pakte Diegem de handschoen opnieuw op en probeerde de druk te handhaven maar voelde ook de onzuiverheid toenemen. De gewiekste Limburgers hebben minder nodig om tot scoren te komen, zou al snel blijken. Via een simpele voorzet van Azevedo kon Allegria binnenkoppen en voltrok zich het voor de hand liggend vonnis. Diegem zette nog alles op alles, bracht extra aanvallende munitie en stuurde ook Bautmans de spits in maar kon de maturiteit van Bocholt niet breken. Met alle beschikbare controlemiddelen haalden zij de eindmeet, met een penalty in de extra time als slagroom op de taart.
Het genoeglijk dobberen met drie opeenvolgende gelijke spelen wordt met de mantel der liefde bedekt. Het spel oogt dikwijls heel goed en er volgt altijd wel de beloning met een punt. Maar als de volgende wedstrijd verloren gaat zie je jezelf plots met een drie op twaalf staan, in een belangrijke fase van de competitie. En wordt het dus tijd voor bezinning. Als we dan allemaal juichen om de gouden medaille van een fantastische Bart Swings kunnen we ook eens kijken wat er allemaal achter zo’n echte winnaar steekt.
Van onverwacht zilver vier jaar geleden naar een aangekondigd goud vandaag volgens de wet van de ‘marginal gains’: een visie om niets aan het toeval over te laten en alles zo veel mogelijk in de hand te houden, of het nu gaat om prestatie, omkadering, materiaal of recuperatie, op elk vlak enkele procentjes winst leidt naar een globale verbetering. Vertaald naar ons eigen leven is die visie inzetbaar, vertaald naar het huidige Diegem luidt de opdracht: eenieder voor de spiegel en bedenken waarin de persoonlijke vooruitgang nog te vinden is. Dat gaat dan over kleine dingen, oog voor de juiste studs om een uitglijder te vermijden in de ultieme fase, de focus op de richtlijnen tijdens de laatste training van de week, de juiste sportmaaltijd of sportdrank op het aangegeven moment, de arbeid en de recuperatie volgens de zorgvuldige data van Peremans, en nog zovele andere persoonlijke details waarnaar je op zoek kan gaan, en waarop procentjes winst kunnen gemaakt worden. En alles samengeteld voor een betere en optimale teamprestatie zorgen. Van zilver naar goud, van een schamel puntje naar de overwinning!
WDB.