De Finale!

Laat ons nog eens terugkomen op de laatste wedstrijd van de competitie tegen Bocholt. Toen zaten de spelers lang na het laatste fluitsignaal in een rondje bij elkaar op het speelveld, te genieten van hun seizoen, met een pint en de kermisfrieten bij de hand. We vroegen ons af wat er toen door de hoofden ging…

Vandaag, veertien dagen later, hebben we het antwoord gekregen. Diegem trok naar ‘The Farm’ in Zulte voor de wedstrijd tegen Jong Essevee, met een plek in de finale van de eindronde als inzet. Er waren wat mixed feelings over het feit dat Diegem was vrijgeloot voor de eerste ronde, over het eventuele breken van de flow, over de toch wat verrassende resultaten van de clubs uit de B-reeks, die in de eerste ronde allemaal werden uitgeschakeld door hun opponenten van de A-reeks. En tenslotte ook over het concept van de U23 zelf. Daar kunnen we lang over debatteren, er zitten rechtmatige doelstellingen tussen, maar ook beschermende maatregelen die de competitie van de echte amateurs op z’n minst verstoren.

Maar laat ons beginnen met een gemeende pluim op de hoed van Jong Essevee. De club presenteert haar U23 zoals het bedoeld is, met allemaal  beloftevolle jongeren die door de confrontatie met doorwinterde mannen in een ‘echte competitie’ aan hun weg timmeren. Meestal is de fut er wat uit naar het einde toe van de competitie, wanneer besprekingen, exitgesprekken en profcontractjes de hoofden in beslag nemen. Niet zo voor dit team, het beste U23 dat we al zijn tegengekomen. Zij schakelden het sterke Rupel Boom uit en waren vast van plan het wat minder bekende Diegem Sport even straf bij de lurven te grijpen.

Diegem was klaar, Michiels moest knarsetandend toekijken vanuit de tribune, maar verder was de kern compleet en de goesting groot. Onze staf gooide een gedurfd gameplan op tafel (ah ja, hoger op moet het in het Engels, niet?) en wist duivels goed waar de valkuilen en de opportuniteiten lagen tegen deze Vlaamse keien.

Om helemaal goed van start te kunnen gaan werd vanuit onze jeugdafdeling een bus ingelegd om trouwe supporters, jeugdspelers en -trainers naar Zulte te brengen om de ploeg aan te moedigen, samen op weg dus naar iets moois.

De wedstrijd schoot meteen in gang. Diegem schroefde het tempo omhoog en voetbalde met veel drang vooruit. Na een kwartier leverde dit ook de eerste echte kans op toen Mauën van buiten de rechthoek aanlegde en maar net langs de verkeerde kant van de paal inschoot. Mauën, erg aanwezig, kon na een paar minuten weer aanleggen. Keeper Dobbels dook de bal uit zijn doel waarna die in de voeten van Labiad belandde, de voorzet volgde meteen en Deflem kopte binnen. De lijnrechter keurde het doelpunt af, wellicht voor buitenspel van Labiad bij het voorafgaand schot. Uitstel echter want Diegem drukte door. Derde keer, goede keer voor Mauën na een afgeweerde voorzet, hij zette zijn voet tegelijk met een verdediger tegen de bal en die verdween lekker in het hoekje. Diegem speelde erg overtuigend het eerste half uur en kwam verdiend op voorsprong. Ei zo na verdubbelde Deflem de score na een knappe voorzet van Lokando maar de bal ging over.

Maar ook de thuisploeg eiste een deel van de koek op. Vooral enkele snelle tegenstoten van Jong Essevee leverden gevaar op. Bij één van die overnames werd de bal achteruit gelegd en hard ingeschoten maar Iglesias ging bliksemsnel naar de grond en redde knap. Even later leverde een gelijkaardige aanval wel een doelpunt op. Van Keymolen schoot nu onbereikbaar de 1-1 op het bord en dit werd ook de tussenstand bij het rustsignaal.

Na de rust zorgden eerst een paar hoekschoppen aan beide kanten voor wat standjes maar het was nog wachten op uitgespeelde kansen. Tot een eerder onschuldige actie leidde naar een penalty voor de thuisploeg. De bal werd centraal in de grote rechthoek gebracht en viel toch duidelijk op de hand van Talini. Geen handsbal besloot de ref en vervolgens moest Iglesias in de voeten. Misschien even de bal maar vooral ook Sergeant en de bal lag op de stip voor Van Keymolen die zo’n kans niet laat liggen. Diegem moest nu in de achtervolging maar was niet uit het lood geslagen, al besefte iedereen dat een snelle wending meer dan welkom was. Lokando ging niet in op de één-twee over de flank maar drong zelf centraal door in de grote rechthoek en werd gehaakt door Kotcharov. Ook Sulejmani laat zo’n kans vanop de stip niet liggen en schoot Diegem langszij.

Langzaam maar zeker nam de fysiek de bovenhand en Diegem won hier het pleit. Het tempo ging nog eens omhoog en Diegem versierde enkele hoekschoppen. Op één daarvan verlengde een verdedigend hoofd de bal tot aan de tweede paal waar Sulejmani hoog opveerde en de bal langs Dobbels kopte. Dit was ‘m, Diegem rook de overwinning en de reactie van Jong Essevee ontbeerde de kracht. Een volgende hoekschop zou voor zekerheid zorgen, de bal werd afgeweerd en belandde in de voeten van Gody. Die haalde verschroeiend uit en de bal sloeg op de binnenkant van lat en paal en stuiterde vervolgens voor de doellijn weer het veld in. Een wereldgoal in de kiem gesmoord.

Dus toch nog even spanning maar na 95 minuten klonk het fluitsignaal dat Diegem in de finale tilt. In de finale van de eindronde naar eerste nationale VV, na een weergaloos seizoen. Dan is alles mogelijk, zeker?

Verslag RingTV

WDB.

Foto’s – © Koen Merens