En plots scheen de zon opnieuw boven het Park stadion. Na een herfstige sombere week brak de hemel zondagmiddag open en werd K. Diegem Sport – KFC Houtvenne afgetrapt in een zomers atmosfeertje en met best wat volk op de tribune. Onze Kempense tegenstander van vandaag stond met 8 punten na 6 wedstrijden zowat middenin het klassement en hoopte wellicht de kloof met de achtervolgende clubs uit te diepen. Diegem let voorlopig niet te veel op de cijfers en voetbalt haar koers vooruit.
Diegem kreeg de voetballende motor snel op gang en liet de supporters genieten van enkele wervelende combinaties. Misschien iets té mooi zelfs want na een klein kwartier werd een balverlies duur betaald toen Van Diest er vandoor ging en de bal langs Michiels tegen het net plaatste. Een beetje scheefgetrokken maar wel een staal van efficiëntie die Diegem voorlopig niet vond. Er kwamen mogelijkheden maar om die volledig uit te spelen ontbrak er telkens iets. Deflem kon twee keer dreigen, eerst met een schot en wat later met een moeilijke kopbal, maar keeper Wiegel Jahnilo moest niet echt ingrijpen. Een bal vanop afstand over de lat tikken was nog het moeilijkst dat hij moest opknappen. Diegem verovert met regelmaat de flanken maar de beslissende tik in de zone van de waarheid om het zaakje helemaal af te ronde, dat blijft zoeken. Aan de overzijde loerde er af en toe gevaar maar Michiels echt aan het werk zetten, dat was er ook niet bij.
In de tweede speelhelft moest Diegem nog nadrukkelijker de intensiteit verhogen. Gody–Hermans en Emhandi–De Koker haalden verschillende keren de achterlijn maar de torens in de Kempense achterhoede omzeilen is een moeilijke opdracht. Over de grond dus, al keerde Houtvenne telkens snel terug in de defensieve posities zodat elke voorzet in een bos van benen stierf.
Na een snelle verticale actie kreeg Mauën dan toch net de ruimte om de bal verrassend langs een verslagen Wiegel Jahnilo te plaatsen. Erg knap gespeeld, maar de poging strandde ongelukkig op de doelpaal. De Diegemse staf zette alles op alles en de ingevallen Bunch en Colman boksten uiteindelijk de gelijkmaker in elkaar. Niet de mooiste goal die Diegem ooit maakte, maar hey, hij zat er wel in, en dat was dubbel en dik verdiend. Met nog tien minuten te gaan dansten de kopjes tussen het ene punt te consolideren of toch nog de driepunter te gaan zoeken. Met een groeiend realisme werden de stellingen gesloten, al werd de goesting op de zege niet helemaal opgeborgen. In minuut 90 drukte Diegem nog eens door en in een warrige fase devieerde, we denken opnieuw Colman, de bal tegen de binnenkant van de paal! Met deze tweede poging op de paal mag Diegem de overwinning het meest claimen.
Kijk, dat was dus pech. Maar langs de andere kant haal je weer een achterstand op en streep je in drie achtereenvolgende partijen punten bij, dat begint op een reeksje te lijken. En blikken we helemaal terug naar onze eerste wedstrijden, dan kregen we daarin op het einde zelf nog een klets om de oren. Dat lijkt nu stilaan met veel trainingsarbeid gekeerd.
Volgende zondag op bezoek bij Belisia Bilzen en Aron Sulejmani, een prettig weerzien, zeker. Al gaan we daar wel niet om samen een theetje te drinken, he.
WDB.
Foto’s – © Koen Merens
Weer is een dikke proficiat mannen , voor de inzet, die weer is geweldig was! Ik ben zeker , dat als het geluk eventjes met ons had geweest, dat we de drie punten hadden behaald . Ik verwacht ook , met deze inzet en het voetbal dat we brengen , dat we nog een mooi seizoen tegemoet gaan !