Laat ons het maar meteen duidelijk vermelden: Diegem speelde een erg goede wedstrijd tegen de toekomstige kampioen van tweede amateur B en de droge 3-0 die op het eind op het bord stond werd door vriend en tegenstander niet als de juiste weergave van de wedstrijdverhoudingen bestempeld. Plezierig om te horen, dat wel, maar kopen doe je er niks voor. Natuurlijk heeft de kwaliteit van enkele keyspelers in de thuisformatie de doorslag gegeven. Als je uit drie doelgerichte pogingen evenveel (erg mooie) doelpunten puurt dat toon je maturiteit en efficiëntie en hoeft het geen verbazing te wekken dat de grensploeg straks met meer dan 10 punten verschil naar de hoogste amateurreeks promoveert.
Tegen deze overmacht verweerde Diegem zich meer dan uitstekend. De verdediging trok zich niet ver terug en het Diegemse middenveld onder aanvoer van het duo Honshoven–De Bouw liep zowat alle gaten dicht en heroverde de meeste ballen vooraleer de rood-witte spitsen in stelling gebracht konden worden.
Het is illustratief én ambetant dat onze doelman Michiels geen enkele directe redding moest brengen buiten de drie vermelde goals. Ouwe bekende van Diegem Chris Espeso aan de overkant moest wel aan het werk en behoedde zijn ploeg enkele keren van een tegendoelpunt dat wellicht wat zand in de machine had kunnen veroorzaken. Zo haalde hij net na de rust een knappe kopbal van Deflem op de vrije trap van De Bouw resoluut uit de verste bovenhoek en voorkwam aldus de gelijkmaker.
Even “wat als…?” werd de fase dieper in de tweede speelhelft toen Honshoven door Deflem in het straatje gestuurd werd en afgezonderd voor de thuisportier verscheen. Hij werkte niet eens mis af maar Espeso kon er nog net zijn hand tussen krijgen. Een beslissende fase zou blijken want toen even later Fall met een gerichte kopbal de derde goal via de paal wist te netten, sloot het boek zich voor het strijdvaardige Diegem.
De ontgoocheling duurde niet langer dan een paar minuten toen Diegem de kleedkamers weer opzocht. Met acht in Diegem opgeleide jeugdspelers op het wedstrijdblad (zeven bij Diegem en eentje bij de thuisploeg) zette Diegem zijn voet naast de absolute topper van de reeks, en daar mag best wat trots uit gepuurd worden.
WDB.