Giant killers.

Hoog bezoek in het gemeentestadion op deze druilerige zondagmiddag. Zonder twijfel is Eendracht Aalst de ploeg in vorm op dit moment. Met een indrukwekkende 23 op 27 lijken ze recht op te titel af te stevenen. De aftrap moest zelfs wat opgeschoven worden om alle meegereisde Aalstenaars toe te laten op tijd binnen te geraken. Die aftrap met de bal van taverne James II, werd trouwens genomen door ouwe makker Olivier Lamberg, die na zijn passage in Diegem via Denderhouten in Aalst een mooie carrière uitbouwde.

Diegem had niets te verliezen vandaag, en speelde dan ook vrank en vrij vooruit. Soms terugvallend in de organisatie, natuurlijk, maar evengoed geregeld doorjagend en snel uitbrekend. Bij het turven van de mogelijkheden stonden er al gauw wat meer streepjes in de thuiskolom. De bedrijvige Barkellil raakte net niet bij de voorzet van Denayer en een paar overtalsituaties strandden bij de laatste pas. Zowel de bezoekers als de thuisploeg waren verder vooral gevaarlijk op stilliggende fases, maar in die pittige duels mistten de kopballen voorlopig het kader.
Rond het halfuur leidde een knappe aanval van Aalst tot het openingsdoelpunt. De voorzet van Mitu ging richting Cocchierre, en die kopte onhoudbaar binnen. Een beetje zuur voor het bedrijvige Diegem, dat zich echter snel herstelde en net voor de rust kon gelijkmaken. Blanckaert werd bij een corner onderuit geduwd en Vanderelst kanjerde de penalty voorbij een kansloze Devriendt.

Na de rust bleef Aalst het moeilijk hebben met de snedige acties van Diegem. Barkellil werd nog op tijd afgeblokt maar Denayer kon wel uithalen, zijn schot landde echter op de buitenkant van de paal. Hierna werkten de bezoekers zich steeds meer op de voorgrond. Echt grote kansen bleven echter uit. De lob net over het doel van de gevaarlijke Cobos Copado was nog het grootste bibbermoment voor de thuisploeg die vervolgens met grote ijver het evenwicht herstelde.

Vreugde na de 2-1
Vreugde na de 2-1

Halfweg de tweede speelhelft zou je kunnen denken, we zetten alles in op het handhaven van het gelijkspel, uiteindelijk best verdienstelijk tegen dit Aalst. Maar coach Van Nerom had meer in gedachten. Met eerst Benamar, en vervolgens Egerickx gooide hij er twee spitsen in. Beide hadden een ferme voet in de uiteindelijke stunt. Benamar devieerde een voorzet en dwong Devriendt tot een flinke parade, waarbij de rebound in de buurt van de goed gevolgde Denayer terecht kwam. Die aarzelde niet en kopte langs alles en iedereen de bal ver in de netten. De 2-1 voorsprong! Netjes verschijnend op het scorebord maakte die het groen-witte beest nog gretiger. Egerickx, met nog wat druppels Aalsters bloed in de aderen, mocht de kroon op het werk zetten. De volgende strakke corner van De Bouw vond tussen de Aalsterse torens het hoofd van de Denayer die de bal tot in de tweede zone devieerde. Daar moet ik wezen, wist Egerickx en hij deelde zijn ex de genadestoot toe.

Feest in de Diegemse kleedkamer achteraf, of wat had je gedacht? Met deze verdiende zege tegen titelkandidaat Eendracht Aalst schrijft het jonge Diegem 2020 een pagina bij in het rijke Diegemse geschiedenisboek. Zo verwoordde coach Van Nerom de trots op zijn troepen. Wie zou het hier niet mee eens zijn…

Spelleiding

ScheidsrechterLijnrechters
Istvan LagaertChristophe Snoeck
Sam Decroo
  • Freddy 09/03/2020 at 10:59

    Dikke dikke proficiat mannen,prachtige prestatie! En onze voorzitter, mag er aan denken een vervolg breien aan zijn mooi en boeiend boek van enkele jaren terug…….mooie anekdotes genoeg ,ondertussen !

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden.