Uitersten.

Diegem tussen hamer en aambeeld.

Donkergrijze bladzijde in de geschiedenis van K. Diegem Sport. De wedstrijd tegen Racing Mechelen, derde in de stand, werd gepland als opener van het nieuw gerenoveerde stadion in het gemeentepark aan de Woluwelaan. Een paar dagen voor de wedstrijd echter werd besloten dat de risicowedstrijd uit veiligheidsoverwegingen daar niet mocht doorgaan. Door de uitermate zware regenval was de toegang tot het complex en de staanplaatsen dermate drassig dat er een groot veiligheidsrisico was.  Omdat het jeugd- en oefencomplex Calenberg, waar Diegem de eerste seizoenshelft haar thuiswedstrijden afwerkte tijdens de verbouwingswerken, helemaal niet voorzien is op het organiseren van risicowedstrijden kwam Diegem gekneld te zitten tussen hamer en aambeeld.

Aan de ene zijde het standpunt dat het vernieuwde stadion in voorlopige oplevering met nog enkele werkpunten geen risicowedstrijd toelaat, aan de andere zijde Voetbal Vlaanderen die geen toestemming gaf om de wedstrijd uit te stellen. De enige mogelijke optie werd dan weer Calenberg waar de wedstrijd via een politioneel besluit achter gesloten deuren diende te worden afgewerkt.

Ontzettend jammer voor alle supporters en sympathisanten, zowel die van de bezoekers als die van onze eigen club. Op die wijze werd hun namelijk één van de topevenementen van het seizoen ontnomen en gedegradeerd tot een kille en stille partij voetbal, helemaal vervreemd van wat het voetbal op dit niveau zou moeten betekenen. Een sportieve en feestelijke strijd met wederzijds respect en een gepaste gastvrijheid.

De vele reacties uit alle kampen zijn erg begrijpelijk en heel wat betrokkenen voelen zich terecht benadeeld. Uiteindelijk moeten we besluiten dat het grootste slachtoffer onze club zelf is. Racing Mechelen is qua publieke belangstelling koploper in onze reeks en dus mist Diegem dé toprecette van het seizoen. In een tijdperk waar de weekends volgepropt worden met voetbalwedstrijden die op alle mogelijke uren worden uitgezonden op TV, en nu toevallig tijdens de winterstop en zuiderse stages van de Pro League en bovendien geen voetbal in de provinciale reeksen overkomt ons dit.

Onwaarschijnlijke knaller.

Donkergrijze bladzijde klonk het hierboven, niet gitzwarte… alsof we een slag om de arm moesten houden voor het verloop van de wedstrijd zelf. Weg van de extrasportieve perikelen werd de focus al snel gekeerd naar waar het in het voetbal gelukkig om gaat: het stuk dat opgevoerd wordt binnen de witte lijnen van het speelveld.

De bezoekers ging het best van start, hielden het veld breed en probeerden voetballend de overhand te krijgen. Dat lukte bij momenten maar grote kansen kwamen er voorlopig niet van. De thuisploeg kreeg langzaam maar zeker een voet aan de grond en kwam er een paar keer erg snel uit. Met nog zeven minuten te gaan voor de rust brak Diegem door en Deflem zette Sulejmani op weg naar het doel. Diegems’ jonge spits bleef kalm en lifte de bal heerlijk langs doelman Janssens. Diegem wist de voorsprong op het bord te houden tot aan het rustsignaal al moest Michiels stevig ingrijpen op een poging van Kerckhofs en likte een kopbal de buitenkant van de paal.

De Racing reageerde na de rust met een hoger tempo en toen Mrani na een paar minuten de stand in evenwicht bracht was alles te herbeginnen. De bezoekers dachten erop en erover te gaan maar het was Diegem dat opnieuw met erg snedig voetbal het laken naar zich toe trok. Bij een aanval over rechts kreeg een erg sterke Hermans de lonende ingeving. Hij liep ver door op links, pikte de bal op om hem vervolgens langs Janssens binnen te werken. De match bleef open en op het uur werd een onbezonnen pas achteruit meegesnoept door Versteeven. Michiels kwam ver uit en Versteeven ging naar de grond. Donkere wolken pakten zich samen want Michiels kreeg rood en Diegem moest niet alleen verder met tien man maar diende noodgedwongen een veldspeler in doel te zetten. De keuze viel op Axel Frix, zoon van onze keeperstrainer Nico. Juiste keuze zou blijken.

Met nog meer dan een half uur te gaan begon Racing te pompen en zocht het de opening om Frix op de korrel te nemen. Diegem ontpopte zich echter tot een onneembare vesting. Met een hartversterkende inzet hield het de bezoekers weg van hun doel en hun instant goalie. Vanop afstand dan maar dachten de Mechelaars maar Frix gaf geen krimp en kwam geregeld goed tussen. Op één verre schuiver kon hij zelfs enig keeperstalent niet verborgen houden. De belegering ging door en na een hoekschop en een schermutseling voor doel kopte De Bouw de bal van de lijn. Diegem lanceerde de tegenaanval en binnen de kortste keren viel de bal in de voeten van de ingevallen Mpanzu. Met kenmerkende flair glipte hij naar binnen en verschalkte voor de derde keer keeper Janssens.

Het besef groeide dat hier een ware stunt in de maak was. Meer dan 35 minuten lang speelde Diegem met een man minder en een gelegenheidskeeper tegen de derde in de stand. Meer dan 35 minuten lang legde Diegem uit wat teamspirit en karakter vermag. Een topwedstrijd van onze jongens die meer dan 500 kijkers verdiende….

WDB.