Wekenlang werd Diegem Sport door vriend en tegenstander gewaardeerd om het positief en aantrekkelijk voetbal dat elke wedstrijd weer op de mat werd gelegd. Eigenlijk al vanaf dag één van deze voor onze club nieuwe competitie. De resultaten echter werden keer op keer door een nuchtere waarheid gefnuikt. Knap voetbal moet beloond worden door efficiëntie, lees ‘punten’.
Het duurde vijf speeldagen lang voordat het eerste puntje werd gehaald in Zelzate. Nog eens vijf wedstrijden verder tikt de teller aan tot acht punten. Alleen dat al is winst aan efficiëntie.
Voor de tiende match trok Diegem richting kust naar Oostkamp. Daar werkt Jong Cercle Brugge haar thuiswedstrijden af op een flinke boogscheut van Jan Breydel. Zij totaliseerden tot voor zondag veertien punten, vijf punten achter op de top en dus flinke middenmoot.
Tien minuten lang hielden beide ploegen zich zowat in evenwicht en voor wie hierbij stilaan zou indommelen onder het najaarszonnetje volgden snel een paar ferme paukenslagen. Eerst dribbelde Bayo zich knap langs de achterlijn in schietpositie maar knalde uit een scherpe hoek op de paal. In een volgende fase probeerde Vanackere het in de vlucht maar zijn complete afzwaaier viel met een gelukje voor de voet van Martens die eenvoudig binnen werkte. Geen te beste beurt voor Diegem dat echter meteen orde op zaken stelde. Een erg knappe combinatie over de linkerflank, Gody naar binnen, zijn inzenden werd afgeblokt maar de bal viel weer voor zijn voet en hij schoof die gevat langs een kansloze keeper Langenbick.
Ondanks de snelle gelijkmaker slaagde Diegem er moeilijk in om nog veel meer combinaties op gang te krijgen. De jonge West-Vlamingen zaten kort op de bal en schakelden bij balwinst snel over met veel volk naar voren. Veel doelgevaar zat er de eerste helft echter niet in, een paar afstandsschoten en schuchtere pogingen aan beide kanten maar de 1-1 stand bij de rust leek vooral logisch.
Logisch misschien maar niet genoeg voor Diegem dat hunkert naar nog eens een driepunter. In de tweede speelhelft probeerden beide ploegen op hun manier het laken naar zich toe te halen, maar wie voor Diegem keek zag toch te vaak twijfel naar de balbezitter toe en onzorgvuldigheid in de passing. Een aantal gevaarlijk laterale ballen had zelfs voor veel miserie kunnen zorgen maar de kansen voor Jong Cercle vielen telkens uit een scherpe hoek en een alerte Michiels wist daar gelukkig raad mee. Ook keeper Langenbick onderscheidde zich één keer met een redding op een knal van Colman die op weg was naar het verste zijnetje.
Het venijn zat in de staart. De Diegemse staf bracht de bank in stelling en dat zou vijf minuten voor het einde van de partij nog maar eens van goudwaarde blijken. Sula vond de vrijstaande Moatassim en die haalde volgens eigen patent verschroeiend uit: 1-2. Jong Cercle zette nog alles op alles en bezorgde heus nog wat kippenvel maar Babacan ontsnapte, randje buitenspel zeggen we dan, en haalde de laatste twijfel weg: 1-3!
Geen gepeins, drie punten erbij en focus op de volgende opdrachten. Laat de staf maar wikken en wegen en de kaarten schudden voor de volgende slagen.
WDB.
Foto’s – © Koen Merens
Prachtig geschreven verslag na prima resultaat ! Jan Wauters zou het niet beter gedaan hebben.
Het moest er van komen , na weken lang , mooie en intensieve voetbal gebracht te hebben ( nooit beloond ) pakken we nu de drie punten ! Ik denk dat dit een opsteker is voor de spelers , de staf en iedereen die Diegem een warm hart toedraagt .Met de kwaliteit van de spelers en intensiteit die ze tonen , gaan we zeker in de middenmoot eindigen ! Nog X , dikke proficiat mannen .