ASV Geel is, samen met KVV Vosselaar en FC Duffel één van de clubs uit tweede amateur B die de sportieve afwikkeling van de competitie naar de achtergrond drummen en het klassement reduceren tot de optelsom van onvoorspelbare ontwikkelingen. Verlies- of winstwedstrijden die weggevaagd worden door algemeen forfait en ploegen die op hun sterkst aantreden het ene weekend en straks, wie weet, met hun U19 verder spelen. Moeilijk verteerbaar allemaal, temeer daar Diegem Sport al jaren de tering naar de nering zet, rekruteert uit de eigen viersterren jeugdafdeling, geen geld uitgeeft dat het niet bezit en geen toppers binnenhaalt die niet haalbaar zijn zonder vals te spelen. Tot daar het gezeur over de avonturen van Kuifje in het huidige voetballandschap. Sportief staat onze club maar één ding te doen: focus op iedere volgende wedstrijd en de stand bekijken op het einde van het seizoen.
Hoed af trouwens voor de spelers van ASV Geel, die niet langer betaald worden door de club, maar haar kleuren wel sportief blijven verdedigen. Je ziet dat het kan…
Diegem moest wegens blessurelast ver gaan zoeken om iedere positie in te vullen. Geen geschuif met beschikbare kernspelers, dacht coach Van Nerom, en hij greep naar een kerel uit Jong Diegem. Matias Delhaisse is de naam. Hij maakte zijn debuut in het eerste elftal, kweet zich behoorlijk van zijn taak en maakte de wedstrijd rond.
De eerste speelhelft verliep stroef. Geel nam het initiatief en duwde Diegem in de organisatie. De achterste lijn speelde wat vlak zodat er op het erg brede speelveld veel gelopen moest worden om de bal vast te krijgen. Niet dat de thuisploeg veel kansen kreeg, maar Diegem kon evenmin haar aanvallers bedienen. Met de rust in zicht kwamen Benamar en Barkellil in de buurt van een kans, maar de nul-nul bleef op het bord. Tijd dus om hier en daar wat te sleutelen.
Het werkte, Diegem stak meer en meer de neus aan het venster. Thuiskeeper Belkouch moest echt aan het werk toen Benamar hem op de korrel nam en hij redde ook de rebound van Barkellil. Aan de overzijde moest Michiels zich reppen op een vallende kopbal van Ella Ella. De match was open nu, beide teams op zoek naar meer dan dat ene puntje. Michiels stopte nog twee schoten van Hoebregs maar de mooiste mogelijkheid was tenslotte voor Diegem. Belbouch stopte de schuiver van Benamar en Egerickx kon de rebound niet verzilveren.
De negentigste minuut was al voorbij toen Geel nog een vrije trap kreeg. Zonder het fluitsignaal af te wachten werd er snel doorgespeeld toen Diegem vergat de bal te neutraliseren. En dat brak zuur op, Vandersmissen kreeg even vrije baan en, het moet gezegd, hij haalde verschroeiend uit vanop afstand. Geel haalde dus de volle buit binnen, waar het gelijkspel een stuk billijker geweest zou zijn.
De uitslagen van dit weekend beuken nog wat verder in op dit moeilijke momentum. Diegem weet het te doen staat, de focus op de volgende opdracht. Die komt er al aan op woensdagavond op Cappellen, met dus weinig hoop om enkele geblesseerde spelers te recupereren. Maar… geen gezeur meer, allemaal de mouwen omhoog!
Mannen ,het is terug tien voor twaalf !!! Woensdag volle bak er tegen aan, neem de drie punten ginder ,jullie kunnen het !!!