Geen punten uit Tongeren.

Precies evenveel punten (41) telden zowel thuisploeg SK Tongeren als Diegem Sport voor de wedstrijd. In een volgehouden aprilse gril – de regen viel met bakken uit de hemel – begonnen ze eraan met de aansluiting naar boven toe als inzet. Het speelveld in Tongeren is groot en synthetisch, een slagveld waar Ambiorix zijn neus zou voor ophalen.

Voetbalde Tongeren nu zo goed onder de Diegemse druk uit of lag het aan die druk zelf? Feit is dat het binnen de tien minuten al prijs was voor de thuisploeg. Een ongelukkig balverlies en twee passen verder stond Jungschleger helemaal alleen voor Michiels: 1-0. Waar het blok ook staat, wanneer een bal in je zone opduikt moet je uit de startblokken en moet de balbezitter opgejaagd worden. Als we eerlijk zijn, dat gebeurde niet op alle posities. Niet dat Diegem niet mee voetbalde, in balbezit zag je op sommige momenten sprankels van de beste periode, maar echt doorduwen en scoren, daar slaagde groen-wit niet in. Toen 5 minuten voor de rust Tongeren nog eens te gemakkelijk kon rondtikken en Stassen te veel ruimte kreeg om doorheen de laatste lijn te lopen lag de bal er voor een tweede keer in. Onvoldaan trokken spelers en supporters naar de koffie.

In de tweede helft probeerde Tongeren het balbezit te bewaren en op die manier Diegem uit zijn kot te lokken. Te eenvoudig leek het, Diegem reageerde met een paar prima kansen. Zo profiteerde de inschuivende Bautmans van een knappe voorzet maar hij kon de bal onvoldoende richting geven. Na tien minuten dook Bautmans opnieuw op voor het Tongerse doel en nu zat de aansluitingstreffer er  wel in. Het geloof in de tribune wakkerde aan en Diegem probeerde nog meer te forceren. De jonge Vennard kreeg zijn debuut in het eerste elftal maar vervolgens stak de ref stokken in de wielen, een genegeerde handsbal en Tongeren mocht doorgaan, Voorjans profiteerde en klapte het boek dicht.

Een overbodige vierde treffer, een knap laag schot in het hoekje door Spaillier in de blessuretijd, dikte de eindstand overdreven aan. Diegem bleef in het algemeen te onmondig om op veel meer aanspraak te maken, al zijn er verzachtende omstandigheden. Met steeds weer nieuwe afwezigheden, dit keer de geschorste De Koker en de geblesseerden Gody en Mauen, wordt het steeds moeilijker voor de staf om een voldoende gekruid soepje op te dienen.

WDB.