Diegem klokt af op 21 punten.

Wie mag straks het uitbundigst feesten met Kerst en Nieuwjaar? Toch een beetje de inzet van het zaterdagavondduel tussen de Vlaams-Brabanders Tempo Overijse en Diegem Sport in het Begijnhofstadion, zo net voor de winterstop. Tempo trappelt wat ter plaatse (1 op 12) en Diegem is nu toch echt aan de remonte begonnen (8 op 12). Wellicht verlieten beide ploegen de kleedkamers met het vizier gericht op niets anders dan de drie punten. Diegem moest wel Mertens (twee keer geel en dus geschorst) en Sulejmani die vorige week nog twee keer scoorde (met een blessure) aan de kant laten. Dat liedje is dus nog steeds niet uitgezongen, maar goed, Deflem kon er na zijn gele schorsing weer in. Die staat in een match tussen Overijse en Diegem toch beter aan onze kant zou je zeggen.

Diegem pakte de match in handen maar de flitsende combinaties bleven wat steken, zodat de thuisploeg kon meevoetballen. Geen grote doelpogingen aan beide kanten totdat Diegem de kans om nog in de eerste helft op voorsprong te komen onbegrijpelijk zag ontglippen. Mpanzu kreeg de bal voor de voeten en legde hem netjes in de hoek, onbereikbaar voor keeper De Vriendt. Goeie ref, Mohamed Wahhabi, wedstrijd strak in de hand, top. Maar als je assistent bij zo’n goal tot ieders verbazing de vlag omhoog steekt om hinderlijk positiebuitenspel aan te geven dan moet je in je microfoon brullen: “vlag omlaag, kerel, jij kan dat ‘hinderlijk’ onmogelijk beoordelen vanop de zijlijn”. Wat later stak de thuisploeg de neus aan het venster toen Cocchiere net wat veel vrijheid kreeg en Michiels met een vingertip en via de buitenkant van de paal redding bracht. Stel je voor…

Nul-nul aan de rust dus. In de tweede speelhelft wist Diegem het tempo op te voeren en na een tiental minuten kon dit verzilverd worden. Een bal van Mauën over de verdediging bracht Deflem alleen voor De Vriendt die niets kon inbrengen tegen de snelle trap van de Diegemse spits. Overijse moest vol aan de bak maar Diegem overmeesterde de bal en versnelde bij elke meter ruimte. Een dik kwartier voor tijd stuurde De Bouw Mauën de rechterflank op en die zette de bal strak voor het doel, uit den treure geoefend op elke training. En natuurlijk dook de duivelse Deflem uit het doosje om de bal in doel te koppen. Nul-twee en Diegem was echt niet van plan om de wenkende driepunter nog prijs te geven. Egerickx kreeg, na zijn lange revalidatie, nog even de kans om zich terug voetballer te voelen. Wat alleen maar meer troeven op tafel legt voor de terugronde. Maar eerst dus wat rust en de feesten. De spelers, staf en supporters hielden alvast een proloog en hieven het glas op “Diegem klingelt”, het nieuwe kerstverhaal in de tuin van de pastorie. Dik verdiend, jongens!

WDB.