De Diegemse staf diende luttele minuten voor de aftrap nog te sleutelen aan de selectie. Doordat Mertens noch Gody inzetbaar waren werden de pionnen al herschikt maar het uitvallen tijdens de opwarming van Struys noopte tot extra denkwerk. Nu goed, de bank werd vorige week nog geroemd voor haar surplus, dus trok Diegem de das recht en keek runner-up KFC Houtvenne recht in de ogen.
Een tweede topmatch op rij dus voor Diegem Sport en voor de gelegenheid schonken de vrienden van Peutie de wedstrijdbal als verrassing voor Tony Watseels. Die nam de honneurs waar en trapte de wedstrijd op gang.
De eerste mogelijkheid was al snel voor de bezoekers die vol ijver aan de partij begonnen. Een eerste gevaarlijke voorzet werd maar net naast de paal geplaatst, meteen de blauwdruk die de eerste helft zou kenmerken. Diegem moest nog wennen aan de nieuwe schikking en Houvenne pakte de partij in handen. Zodanig dat onze jongens moeilijk tot combineren kwamen en meer dan hun lief was de bal aan de tegenstander lieten. Houtvenne dominant dus, al bleven de kansen beperkt. Bovendien zag je toch ook het respect voor Diegem, dat af en toe wat vrijheid zocht in de lange bal waar vooral Gueye een paar keer gevaarlijk mee aan de haal ging.
Kortom, langzaam maar zeker kwam Diegem wat beter voor de dag maar toen viel toch het doelpunt voor de bezoekers. Een snelle inworp verraste de Diegemse defensie en Mathei kreeg de bal centraal in de grote rechthoek toegespeeld. Niet dat hij ongedekt bleef maar hij schudde een technisch hoogstandje uit de mouw door in de draai gekruist het gaatje te vinden. Een achterstand ophalen heeft Diegem al een paar keer klaargespeeld, maar we moeten er nu ook geen gewoonte van maken. Neen, de eerste helft was voornamelijk voor de gasten en vermoedelijk trokken zij de kleedkamers in met het idee ‘hier hadden we meer moeten uithalen’.
In de tweede helft kantelde het spelbeeld. Niet dat Diegem het voetbal van de beste dagen bovenhaalde maar zij boorden wel een nieuw vaatje karakter en energie aan. Plots gingen onze jongens een stuk meer duels winnen en de bereidheid om zowel offensieve als defensieve afstanden te blijven overbruggen verdient lof. Ook nu waren er geen grote kansen, Sulejmani aan de tweede paal kwam er nog het kortste bij maar de tegenstand was taai en probeerde het spel stil te leggen.
Opnieuw zou de Diegemse bank soelaas brengen. Babacan, die in de eerste helft een stevige wonde opliep aan het hoofd ging naar de kant en Mauen kwam erin met een volle tank. Hij trok wat gaten doorheen de Antwerpse stellingen en wist uiteindelijk, niet na een begeesterende combinatie maar wel met een coole afwerking, de bordjes terug in evenwicht te brengen. Diegem rook een nieuwe stunt en trok nog even het gashendel open maar hoedde zich toch ook voor overmoed. Toen ref Krieken het laatste fluitsignaal blies verlieten de twee teams het veld met een acceptabel gelijkspel in handen.
Nuchter beschouwd rijdt Diegem hiermee een uitstekend parcours. Met een 4 op 6 tegen de nummers drie en vier in de rangschikking houdt het twee toppers uit de reeks netjes achter zich. Waar dit allemaal nog toe zal reiken zullen we de volgende weken uitvissen, op zaterdagavond kon je met deze uitslag op zak alvast goedgezind de Gildezaal binnenstappen. En de supporters en de vele fantastische medewerkers op het mosselfeest een flink hart onder riem steken!
Ook op zondag stroomde de Gildezaal helemaal vol en werd de laatste zak mosselen tot de laatste schelp toe opgesoupeerd. Hartverwarmend! Met heel veel dank aan alle bezoekers en medewerkers.
Och ja, tussen de laatste dessertjes en de afwas door drupte het bericht binnen dat Rupel Boom zich verslikte tegen Berg en Dal. Diegem sluipt in het wiel van de leider…
WDB.
Weer een geweldige prestatie mannen ! Dikke proficiat .