Het stadion van K Berchem Sport is aan de nieuwe tijden aangepast. Aan één kant over de hele lengte een knappe snelbouw staantribune, aan de andere zijde twee bescheiden prefab tribunes die voldoende ruimte bieden om op dit niveau de toeschouwers een zitje te geven. Van achter deze tribunes ademt de geschiedenis van het stamnummer 28 in je nek. De grandeur van de nu afgesloten en donkere oude hoofdtribune torent hoog boven de nieuwe installatie uit en met wat fantasie voel je de priemende ogen van Marcel en Leopold Dries, van Albert De Hert en Rik Coppens of van Ludo Coeck. Of ze wat te zeggen zouden hebben over de match van vandaag, daar twijfelen we aan.
Berchem maakte meteen de plannen duidelijk, van bij de aftrap een diepe bal, en veel volk naar voor. Het was immers van moeten voor de thuisploeg, met slechts één overwinning in de eerste periode. Diegem “moest” echter ook. Een moeilijk programma voor de boeg, vorige week geen kloofje kunnen verzekeren met de lagere regionen, en vandaag alweer tegen een zogezegd haalbare tegenstander.
Dit leverde al bij al geen hoogstaande maar wel een spannende wedstrijd op, met heel wat halve en hele kansen aan beide zijden. Doelman Atheba kon redden in twee tijden, maar ook Truyts moest plat op een schot van Deflem. De Kuyffer lobte op het dak van het doel en Atheba moest nogmaals ingrijpen. De goal kon aan beide kanten vallen en het is tekenend voor de pechperiode waarin Diegem zich bevindt dat de thuisploeg verzilverde. Een afvallende bal werd één keer geblokt maar viel opnieuw voor een Berchemse voet. Verstraelen schoot hem heel erg mooi binnen, dat moet gezegd. Diegem bleef aandringen en een paar minuten later haalde een scherpe Truyts de vrije trap van De Bouw uit de benedenhoek. De laatste kant van de eerste helft werd door De Kuyffer over het doel gekopt.
In de tweede speelhelft probeerde Diegem het tempo te verhogen, maar moest het ook toestaan dat Berchem bleef aansturen op een verlossende tweede goal. Hier had het kunnen en ook moeten gebeuren, want er volgden drie uiterst mooie kansen voor groenwit. Deflem maakte zich los en ging één op één op Truyts af maar lukte er niet in om af te maken. Op de prima voorzet van Ndione leken Bautmans of Deflem te kunnen afwerken maar de kopbal van de laatste ging voorlangs. Diep in de match kreeg Ndione nog de kans om op voorzet vrijstaand de rechtvaardige 1-1 binnen te schieten, maar hij miste zijn schot in één tijd.
De thuisploeg haalde alles uit de kast om het eindsignaal te halen, met tergend trage wissels en “professionele” fouten die hun een resem gele kaarten opleverde, maar ook de overwinning want de ingevallen Saillart kon in de 94ste minuut de laatste tegenaanval afronden.
Een type elftal kunnen we al een tijdje niet in de strijd gooien, de langdurige blessures eisen hun tol. Ondertussen moet de staf blijven zoeken naar oplossingen en er komen nu echt enkele kleppers aan, zie daar de boksring waarin Diegem zich bevindt. Een gewond dier kan echter stevig uithalen.
WDB