Na een weekje feesten, genieten en ontspannen trainen stapte Diegem Sport goedgemutst de bus op voor de allerlaatste opdracht van dit bewogen seizoen. Bij de thuisploeg was men ook al zeker van deelname aan de eindronde, zodat het cliché van de typische eindeseizoenswedstrijd op het menu stond.
Na het fêteren van de jeugd- en dameskampioenenploegen van Wijgmaal en een ouverture door een paar vroegtijdige ijsheiligen die een onstuimige regen- en hagelbui boven de hoofden van publiek en spelers losliet, begonnen de spelers eraan. En het moet gezegd, zij tekenden voor een pittig duel, waarbij het spel fluks op en neer ging wat de toeschouwers in beide kampen best bekoren kon.
Beide teams speelden hun eigen stijl. De thuisploeg combineert snel en goed en tracht op die wijze haar tegenstander uit verband te spelen, Diegem bekijkt waar het de bal kan veroveren en schakelt snel in ‘vooruit’ om dan met wat volk in de vuurlijn op te duiken. Diegem dwong in de eerste speelhelft best wat kansen af. Een paar snijdende voorzetten via Denayer vonden net geen maat die de bal in doel verwerkte en Frick werd door Benlouafi alleen voor keeper Vanwelkenhuysen gespeeld maar kreeg de bal niet door de benen van de thuisportier. Aan de overzijde leverde het balbezit slechts wat diepe tik-tak-acties op maar daar zat telkens weer een Diegemse voet tussen, zodat slechts de corners voor wat gevaar zorgden.
Na de pauze probeerde Wijgmaal de hand uit te steken naar de zege maar Michiels wist onder andere een harde knal erg knap uit zijn doelvlak te ranselen. Een beetje sneu voor Diegem kwam Wijgmaal alsnog op voorsprong nadat het misliep bij het uitverdedigen en Dehond dankbaar binnen schoof.
Enkele minuten later dook de geweldige veerkracht van het huidige Diegem weer op. Een snelle doorbraak over links en de daaropvolgende strakke voorzet werd door Charlier in één tijd langs Vanwelkenhuysen gekanjerd. Hiermee rondde die zijn laatste wedstrijd voor Diegem netjes af en plaatste meteen het orgelpunt op het meest bewogen Diegemse seizoen van de laatste jaren. Want Wijgmaal probeerde nog wel wat, maar Diegem bleef onverzettelijk tot op het moment dat de ref met een laatste fluitsignaal het kampioenschap 2018-2019 naar de archieven verwees.
Diegem Sport krijgt uiteindelijk 39 punten achter haar naam en kreeg hiermee het onmogelijke voor elkaar. Vanuit een verloren gewaande positie, ergens halfweg zes punten achterstand tellend op de voorlaatste in de stand, eindigt het vandaag op een negende plaats, nog net bovenaan in de rechter kolom.
Versterkt door de opgedane ervaring mogen we voor volgend seizoen zowaar een plek in de linker kolom als doelstelling naar voor schuiven. Ambitieus en bescheiden tegelijkertijd, getrouw dus aan de missie en de waarden van onze club.
Met een ferme duim voor iedereen die bijgedragen heeft aan ons huzarenstukje. Spelersgroep en trainersstaf voorop, kinesisten, entourage, medewerkers en bestuur, trainers, begeleiders en spelers van de viersterrenjeugdafdeling, en tenslotte de schare trouwe supporters die beloond worden voor hun onverzettelijk geloof in een goede afloop.
De riem mag er even af nu. Heel even… rust roest!