Ambities (tijdelijk) bijstellen.

Domein Het Breeven was gisteren het decor waarin Jong KV Mechelen ons ontving. De jonge kakkers werken hun thuiswedstrijden namelijk af op de terreinen van KSV Bornem. Twintig jaar geleden, in het seizoen 2002-2003, was Bornem tot op de laatste speeldag de grootste concurrent voor de titel in 4e nationale, vandaag zijn ze afgegleden naar de kelder van 2e provinciale en nagenoeg zeker van degradatie naar 3e provinciale.

Bij KDS waren er behoorlijk wat wissels in vergelijking met vorige week. Zo was Denayer geschorst en waren De Koker en Van Lautem gekwetst. Ook Mauen, Bautmans en Sulejmani verdwenen naar de bank in vergelijking met vorige week. Het wedstrijdbegin vertoonde veel gelijkenissen met het weer. Grijs en somber met af en toe wat zonnestralen. Vertaald naar het veld kwam dit neer op een voorzichtige start van beide ploegen met veel ruimte tussen de linies en weinig succesvolle combinaties van beide ploegen. Jong KV toonde zich technisch de betere partij maar het was KDS dat halfweg de eerste helft voor het eerst echt kon dreigen. Egerickx legde af tot bij De Bouw, maar diens schot zoefde een half metertje naast doel. Even later was Deflem er iets korter bij. Zijn kopbal ging maar enkele centimeters boven de deklat.

Net toen je dacht dat KDS definitief de wedstrijd naar zich toe zou trekken sloeg de thuisploeg toe. Een prima combinatie zette de mee opgerukte Rottiers oog in oog met Michiels die kansloos was op een prima plaatsbal. Textbook combinatie en dito afwerking. KDS was zowaar even van slag en bijna werd een slordigheidje in de opbouw afgestraft, maar finaal voorkwam Michiels de dubbele voorsprong.

Malinwa toonde zich nu opnieuw de betere, KDS stapelde de foutjes op maar vlak voor rust kon het plots zomaar 1-1 staan. Eerst kon Mpanzu net niet op tijd afdrukken en binnen diezelfde minuut scoorde Egerickx de gelijkmaker, maar de lijnrechter vlagde voor buitenspel.

Tijd voor te herbronnen en KDS kwam met de nodige bijsturingen op het veld. KV liet het initiatief aan ons wat resulteerde in de nodige dreiging en bijhorende hoekschoppen. Op een van die hoekschoppen kopte Vanderelst krachtig naar doel maar de bal verdween via een hoofd van de tegenstander in hoekschop. Dat zag iedereen, behalve wie het moest zien. In de daaropvolgende opbouw verdubbelde Ceulemans de Mechelse voorsprong met een knap afstandschot. Op een van de volgende hoekschoppen lukte het dan toch. Niet op de mooiste manier, maar in de scrimmage gaf Bautmans het leer finaal het juiste tiktje zodat de bal over de lijn rolde. Diezelfde Bautmans torende even later hoog boven de rest uit, op alweer een hoekschop, maar zijn kopbal zoefde langs de verkeerde kant van de kruising.

Diegem nam fysiek duidelijk de bovenhand, al mistten de opbouwende acties precisie om tot echt doelrijp gevaar te komen. Op een van de zeldzame Mechelse tegenprikken sneed Lefrancq naar binnen en zette zijn maatje Bafdili voor doel die in twee tijden afwerkte. Ook al stonden er nog 20 minuten op de klok, anders dan in de heenronde had je ditmaal niet het gevoel dat KDS dit nog zou recht trekken. KDS geraakte niet meer aan uitgespeelde kansen en vlak voor tijd mocht Ceulemans zijn kunststukje nog eens overdoen. 4-1!

Meteen de grootste nederlaag voor KDS dit seizoen. Ook al waren de waardeverschillen op het veld niet zo groot als de score doet vermoeden, toch moet KDS de ambitie voor de top 5 even nederig in de schuif leggen en in de eerste plaats in eigen boezem kijken. Back to basics, doen waar we goed in zijn en dat opnieuw tonen vanaf de eerste minuut. Te beginnen nu zondag, wanneer Turnhout op bezoek komt!