Niets beter dan een flinke derby om de vonk weer in het kruitvat te krijgen. Zou je denken toch? Neen, noch SK Londerzeel, dat zich uit een benarde positie in de rangschikking moet zien te werken, noch Diegem slaagden er zondagmiddag in de supporters warm te krijgen. Aan goeie wil geen gebrek hoor, maar als je na een volledige wedstrijd in je notaboekje geen enkel schot binnen de palen kan terugvinden, dan is er toch iets misgelopen. En dan spreken we voor beide ploegen, he. Zo’n wedstrijd verdient natuurlijk geen winnaar maar krijgt die wel via een vrije trap met een mooie strik eromheen halfweg de tweede speelhelft. Dellevoet schoot hem knap binnen, dat wel.
Er waren wat zieken deze week en de trainingen werden aangepast. Een beetje het goed gevoel terugwinnen en voldoende mensen recupereren om aan een volledig team te komen, dat was het plan om dan met nieuwe energie ertegenaan te gaan. In het eerste kwartier van de wedstrijd leek dat nog goed te lukken met wat goed lopende combinaties, maar de motor echt op het hoge toerental krijgen zoals in de beste periode, dat lukte niet. Enkele goede voorzetten vonden niet genoeg volk voor het doel, het splijtend loopwerk dat de tegenstander een tijdje geleden uit elkaar rammelde is al even niet meer. En toen het toch wat dreigender werd bleef de goede laatste pas uit. Nadien gingen de voorzetten zelf alle richtingen uit. SK probeerde ook wat aanvallen op te zetten, maar Michiels het vuur aan de schenen leggen zat er ook niet in.
Deze derby is er geen voor de geschiedenis! Diegem verliest voor de derde keer met het kleinste verschil en dat wringt, daar kan je niet omheen. Geen reden om gecrispeerd te gaan reageren, maar het mag stilaan wel opgeruimd geraken. Volgende week wacht jong KVM in Bornem, laat ons die beer maar eens omleggen.
WDB.