Bocholt is een topploeg in tweede amateurklasse, en mag gerust als titelkandidaat in deze reeks beschouwd worden. Dat het erg lastig zou worden om hier iets van punten mee te graaien, lag voor de hand. Maar kijk, Diegem keek het beest strak in de ogen en ging de strijd aan.
Het hield de linies kort bij elkaar en kreeg voldoende mankracht rond de bal verzameld om die telkens weer hoog genoeg te veroveren vooraleer er gevaar tot stand kwam. Vanuit de opbouw slaagde Bocholt er nauwelijks in een doelkans af te dwingen. Bovendien ging het na de balrecuperatie geregeld snel via een bedrijvige Benlouafi die een gesel bleek voor de thuisploeg en alleen door middel van fouten ingetoomd kon worden.
Eén keer kon Bocholt echt aanspraak maken op de voorsprong nadat een strakke voorzet vanop links op de paal gekopt werd door Scheelen. Maar verder bleek het tactische plan uitstekend te werken, en Bocholt wist vooralsnog geen antwoord te vinden.
Zonde dat de onmiskenbare routine van de thuisploeg toch de bovenhand nam en de 0-0 van het bord veegde. Nadat een lage Diegemse corner aan de eerste paal afgeslagen werd en een messcherpe counter tot stand kwam, liet Diegem te braaf het noodzakelijke foutje achterwege en kon Van Eijma Michiels te grazen nemen. Dat heb je met ploegen van dit allure. In moeilijke wedstrijden hebben zij aan een half kansje genoeg om die toch in de juiste plooi te krijgen. Soms lukt het ook zonder half kansje. Zo’n tien minuten voor de rust een standaardsituatie voor het Diegemse doel. Twee keer werd het gevaar geweerd maar Van de Putte wist de rebound na een carambole via de paal in doel te murwen.
Menig thuissupporter rekende erop dat de 2-0 ruststand onoverkomelijk zou worden en trok al stilaan richting barbecue, die de Bocholtse jeugdvoorstelling opluisterde.
Maar meteen grote opschudding bij het begin van de tweede speelhelft. Benamar werd over rechts afgezonderd en snelde de backarea in. Dieme tackelde te zwaar door zodat de goed leidende ref niet anders kon dan de bal op de stip te leggen. Het moment van de wedstrijd zou al snel blijken. Benamar zelf zette zich achter de bal maar legde te veel gretigheid in zijn poging en trapte de penalty over het doel. De aansluitingstreffer zo net na de rust had een kantelmoment kunnen zijn, maar ja, eens je in dat hoekje zit moet je de klappen incasseren.
Wie verwachtte dat Diegem nu mentaal zou kraken vergiste zich. Bocholt probeerde even de match volledig naar zich toe te halen maar liep nu zelf op een scherpe counter. Matuta legde erg mooi de bal klaar voor opnieuw Benamar, maar keeper Wertelaers maakte zich breed en kon erg nipt de gelijkmaker voorkomen.
Laat dit duidelijk zijn, met de Diegemse weerbaarheid is niets mis. Want de kansen bleven komen. De Koker dook nu schuin voor Wertelaers op, die opnieuw met de voet redding kon brengen. En toen een knappe cross door Benamar in één tijd naar het verste hoekje werd gemikt, zat de thuisdoelman er opnieuw tussen. De keeper in een hoofdrol bij de tegenstander, net als vorige week.
Het is met tegenzin, maar opnieuw moeten we hetzelfde verhaal ophoesten. Diegem staat ongetwijfeld stappen verder dan op dit moment vorig seizoen. Het beresterke Bocholt had het er knap lastig mee. Maar evengoed valt de gortdroge 0 op 9 moeilijk door te slikken. Wie schudt de laatste twijfel nu eens definitief van zich af en kanjert de bal gewoon door alle miserie heen door tegen de netten?