De reeks is gestopt!

Het is genoeg geweest, vier keer na mekaar verliezen, dat kruipt onder de huid, én in het hoofd! Laat het dan vandaag maar thuis gebeuren tegen KFC Turnhout, op plek 15 in de rangschikking beland en dus spelend voor het behoud. Nooit een gemakkelijke opdracht.

De wedstrijdbal werd naar jaarlijkse gewoonte geschonken door de “vrienden van Joël” als eerbetoon aan één van Diegems ferventste supporters en gemeenteraadslid Joël Noé, die in 2018 overleed. Indra trapte de wedstrijd op gang.

Diegem begon sterk en verzamelde in de eerste twintig minuten een handjevol mogelijkheden. In de lijn van de vorige wedstrijden ontbrak echter de precisie in de laatste pas. Denayer verstuurde wel enkele fraaie voorzetten en Sulejmani was kort bij het openingsdoelpunt. Ook Deflem glipte twee keer doorheen de Tunhoutse laatste lijn, verschalkte keeper De Fré maar werd ook twee keer teruggevlagd voor buienspel, erg nipt allemaal hoor.

Toen De Koker een knappe rush over de linkerflank opzette en Gody bediende kon die de bal voor het doel gooien. Via het been van een verdediger viel die in de schoot van Deflem die niet aarzelde en hem hoog de touwen injoeg. Hier was geen vlaggen meer aan: 1-0 en op dat ogenblik zeker verdiend.

Vergis je niet, Turnhout is een knap voetballende ploeg. Jong, enthousiast, collectief, aanvallend. Misschien is het evenwicht wat zoek: ze scoren aan de lopende band maar krijgen in de reeks ook de meeste goals binnen. De gelijkmaker die veel te snel kwam mag de illustratie zijn van wat de bezoekers in hun mars hebben. Een precieze diepe bal, een korte actie en lateraal twee keer simpel doorschuiven tot uiteindelijk Tourki Michiels kon verschalken. Zo horen we het vaak op de eigen trainingen: speel wat je ziet, en doe het juist… De eenvoud van goed voetbal, maar vaak het moeilijkst uit te voeren, Johan Cruyff, die wist het wel.

Na de gelijkmaker viel de wedstrijd volledig in evenwicht. Diegem was de flow een beetje kwijt en Turnhout beseft wel dat één puntje per keer niet voldoende is om vooruit te komen in de rangschikking. Zij gingen dus gretig op zoek naar de overwinning en Diegem moest zwoegen en werken om de meubelen te redden. De beste kans voor de bezoekers kon Michiels weren waarna de rebound maar nipt naast de doelpaal scheerde.

In de zeventigste minuut speelde Diegem een counter goed uit. Honshoven-Denayer-Gody die al vallend de bal inschoof. De jonge Mpanzu verscheen op de juiste plek en scoorde de goal die de verlossende driepunter zou opleveren, onder veel protest voor buitenspel vanwege Turnhout evenwel. Wij hebben geen VAR maar wel de Veo en die liet geen twijfel overeind: de vlag bleef terecht beneden!

Diegem hield stand en rondt de kaap van de veertig punten. Voldoende voor de trouwe M-side om de steaks en de pannen klaar te leggen. En om het glas te heffen op Joël!

WDB.